La edad de la inocencia

Se trata, sin duda, de la obra más conocida de Edith Warthon. Publicada en 1920 y premiada con el Pulitzer en 1921, convirtió a su autora en la primera mujer en ganarlo.

Fiel retrato de la alta sociedad neoyorquina de finales del siglo XIX y de sus rígidas y arraigadas costumbres, la novela arranca con la llegada de la condesa Olenska, mujer atractiva, independiente y poco convencional, que vuelve de Europa huyendo de un matrimonio fracasado. Pronto establecerá una relación especial con Newland Archer, joven y prometedor abogado que acaba de prometerse con su prima.

Landa eremuko herrixka batean gertatzen da istorioa, idazleak asmatutako Starkfield herrian, hain zuzen ere (Massachusetts). Maitasun istorio ezinezko bat kontatzen du, Ethan Frome gaztearen eta hura baino zenbait urte zaharragoa den Zeena gaixobera eta mesfidatiaren arteko ezkon bizitza ilauna abiapuntu hartuta. Senar-emazteek ez dute seme-alabarik eta Mattie Silver, Zeenaren lehengusina gaztea, etxean hartzen dute neskame, umezurtza baita.

Hemen kontatzen den triangelua, beste norbaiten eskutan, erraz izan zitekeen melodrama bat edo maitasun istorio eskas bat. Whartonek, aldiz, balio literario handiko obra osatu zuen: atmosfera iradokitzaileak eta gozoak sortzen ditu hizkuntza zehatza eta zenbaitetan poesiatik hurbilekoa baliatuz, eta pertsonaiak, itxuraz soilak badira ere, nortasun handiz hornitzen ditu, introspekzio psikologiko nabarmenaz.